Το πρόσωπο είναι σπαθί. Η έκφραση είναι τόσο σημαντική, που τίποτα δε μπορεί να την ανικαταστήσει. Όπως και η επαφή. Το χάδι, το άγγιγμα. Πόσο διαφορετικές θα ήταν οι σχέσεις πολλών από μας, αν δε χρησιμοποιούσαμε το τηλέφωνο σε κρίσιμες στιγμές μας. Η αιτία της συγγραφής αυτού του κειμένου, είναι η φαιδρή χρήση του τηλεφώνου σε δικές μου κρίσιμες στιγμές, μια εκ των οποίων είναι και πολλή πρόσφατη. Η έκφραση του προσώπου και η δύναμή της σε συνδυασμό με τη ματιά και την προσωπικότητα που διαθέτει ο καθένας από μας μπορούν να στριμωχτούν μέσα σε ένα καλώδιο; Μπορούν να είναι εξίσου αποτελεσματικά τα ξερά λόγια με ένα άγγιγμα, με ένα χάδι που να συνοδεύει ένα βλεφάρισμα ή μία λάμψη του προσώπου;
Η αντίδραση του συνομιλητή μας στο τηλέφωνο είναι σαφώς διαφορετική απ' ότι σε μια δια ζώσης συνάντηση. Αρκετοί κρύβουν τα αισθήματα τους σε μια άτυπη άνεση που τους δίνει το κράτημα ενός ακουστικού.
Πές ότι θέλεις από το τηλέφωνο καλύτερα, για να είσαι πάντα μέσα και να γλιτώσεις να νιώθεις καλύτερα με τον εαυτό σου. Να βγάλουν και κανένα φράγκο κι οι "κινητές".
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment