Και ένα "ποιήμα"

Θα κάνω μια προσπάθεια να γράψω κάτι σαν ποίημα. Δεν υποκινούμαι από κίνητρα εκδοτικής επιτυχίας και κυρίως δεν προσβλέπω σε καμία περίπτωση σε καριέρα λογοτέχνη. Θεωρώ ότι δεν είμαι ψώνιο (με την καλή έννοια, λες και υπάρχει καλή έννοια), αλλά αν το δείτε έτσι γράψτε το.

Περιγραφή ενός έρωτα

Όταν μαγευτείς από το προϊόν του πόθου σου
και νιώσεις τον απόλυτο χαμό της λογικής σου
Σαν αισθανθείς σταγόνες απερίγραπτου, αστείρευτου και κολασμένου έρωτα να βρέχουν το κορμί σου,
Θυμήσου την εικόνα του εαυτού σου να γελάει,
Δες τον έναστρο ουρανό της καλοκαιρινής νύχτας που πλυμηρρίζει το νού σου
άκου τον πλήρη συνεχή ήχο από τα μυστικά περάσματα του νερού μέσα στη γή
γεύσου το γλυκό κρασί στα χείλη και τη γλώσσα σου
μύρισε το θυμαρίσιο άρωμα στις πτυχές του ρόδινου κορμιού της
και φτιάξε το μύθο
της πλανεμένης από τη μουσική του απόλυτου έρωτα εικόνας της.

Ανάμεσα σε στιγμές που χορτασμένος από λογικές σκέψεις αφήνεσαι
στο παζάρι της λήθης
και σε αναβαπτίσεις της ποθητής μορφής της
ζητάς να πολεμήσεις το αόρατο λες κι είναι απτή πραγματικότητα
γίνεσαι μάρτυρας σπουδαίων στιγμών του εαυτού σου
που αναμετράται με το αέναο κενό του γνώριμου μηδένος του έρωτα
κι αφήνεσαι στο τέλος να πιστέψεις στο εξαιρετικό αντικείμενο του πόθου σου,
ένα κορμί που ως άλλος Πυγμαλίωνας έπλασες τις καμπύλες του με σμίλη αγάπης.

Μέσα από τη φαντασία σου γεννήθηκαν ώρες ατελείωτες που έζησες μαζί της
μα μέσα από στη θολή και ασαφή πραγματικότητα
οι κοινές σας αναμνήσεις έγιναν νερό που οδηγήθηκαν από ρυάκια στη γή
κι ο αδυσώπητος ήλιος τα ξέρανε.

Μαντεύοντας το άγνωστο και πιθανόν σκληρό μέλλον
θέλεις να αγνοήσεις το τίποτα ενός ακόμα ατελείωτου έρωτα
που δεν τόλμησες να ζήσεις
με τα φιλιά που δεν δόθηκαν θα γίνουν ερινύες μισητές
όταν διέξοδο σε κείνης τη μορφή δε θα μπορούν να βρούν.