Monday, September 24, 2007
Κι ύστερα τον λένε γραφικό. Όποιος κάνει τη δουλειά του είναι γραφικός. Όποιος δε συμφωνει με τα οποία αφεντικά του δεν είναι "σύνννομος". Όποιος δε βολεύεται με το καθε λογής κατεσυημένο παίζει παιχνίδια. Όποιος δεν ανέχεται κανένος είδους αφεντικά να του υποδείξουν πως θα εκτελέσει το έργο του πρέπει να αντικαθίσταται. Καιρός να του δίνουμε κι εμείς γιατί σ' αυτόν τον τόπο δεν ξέρεις από που θα σου 'ρθει. Τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν πρόβλημα γιατί δεν έχει λυθεί ακόμα το "ασφαΛΗΣΤΙΚΟ". Οι ληστές δεν ολοκλήρωσαν ακόμα το έργο τους. Κακόμοιρε Ζορμπά ποιούς εμπιστεύτηκες, σε ποιούς παραχώρησες το δικαίωμα να κρίνουν την προσωπικότητά σου και σε ποιούς βασίστηκες για να μπορέσεις να ρίξεις λίγο απορυπαντικό στη βρώμα της δημόσιας ζωής;
Ναι κύριε Ζορμπά. Είσαι γραφικός γιατί δε γνωρίζεις τα παιχνίδια που παίζονται από τους έχοντες την εξουσία κάθε φορά, που εν τέλει είναι οι ίδιοι σε ύφος και σε ήθος, διαφορετικά από το δικό σου ύφος και το δικό σου ήθος. Και ναι μεν οι ηγούμενοι των εκάστοτε κυβερνήσεων δε μετέχουν στο γλέντι, αλλά ευθύνονται γιατί αφήνουν τον όποιο βεληγκέκα να κερνάει εις υγείαν των κορόιδων, που στην προκειμένη περίπτωση είναι ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων. Οι επιλογές τους βέβαια είναι περιορισμένες διότι από τη μια πλευρά στέκεται η σκύλα, από την άλλη η χάρυβδη και δεξιά και αριστερά τα φαντάσματα του παρελθόντος, οι γύπες της πολιτικής και οι καιροσκόποι της ακροδεξιάς και της αριστεράς. Αντε λοιπόν κύριε Ζορμπά να πείς στον κόσμο ότι οι υλακές των πολιτικών δεν έχουν στόχο την αποχαύνωση και τον πολιτικό αποπροσανατολισμό που επιτυγχάνεται με εισαγόμενες μεθόδους, δοκιμασμένες και ιδιαιτέρως αποτελεσματικές. Γι' αυτό γραφικέ κύριε Ζορμπά δεν νομίζω ότι ταιριάζει στο ήθος σου η οιαδήποτε άλλη ενασχόληση με τους σοβαρούς κυρίους της πολιτικής ζωής της χώρας αυτής. Μια μεταγραφή στην Ιταλία ίσως σου προσδώσει νέο κύρος και καλύτερες συνθήκες ζωής.
Sunday, September 23, 2007
Δημήτριος Μόστρας - Μαμαλούκας
Ν' αρχίσω με το φίλο μου το Μαμαλούκα. Το παιδί θαύμα. Κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες και με ένα κάρο αντιξοότητες κατάφερε κι έγραψε ένα βιβλίο που με έφτιαξε για μία ακόμη φορά. Ο Δημήτριος Μόστρας και η χαμένη βιβλιοθήκη του με πήραν μαζί τους μακριά και με ταξίδεψαν στο χθές και στο τώρα με περισσή ταχύτητα κι εναλλαγές που μόνο ο Μαμαλούκας ξέρει να χειρίζεται. Ως οδηγός Ferrari δεν ξέρω τι ψάρια θα έπιανε άλλα η ταχύτητα των εναλλασόμενων σκηνών στα βιβλία του είναι μεγάλη και μπορεί και χειρίζεται αυτές τις σκήνές μαγικά σχεδόν.
Το μόνο που δε μου άρεσε ήταν το εξώφυλλο του βιβλίου του. Του το είπα κι ας του κακοφάνηκε. Ήταν λίγο για το περιέχόμενο του.
Τον γουστάρω πολύ γιατί είναι απόλυτα προσηλωμένος στο μαγικό του κόσμο και προσπαθεί με νύχια και με δόντια να γίνει Davind Coperfield στο χώρο του. Μην ανησυχείς Μήτσο. Το Hollywood είναι κοντά. ΣΕ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ. Και πάνω απ' όλους οι δικοί σου άνθρωποι.